Dit voorjaar heb ik de cursus voor werkplekbegeleider gedaan. Deze cursus is bedoeld voor docenten die studenten van de lerarenopleiding begeleiden tijdens hun stage op school. De cursus bestond uit twee lesdagen en moest worden afgesloten met een eindopdracht. De eindopdracht is een reflectie op je rol als werkplekbegeleider. De vorm is vrij dus maak ik er een blog van.
De cursus begon met een uitleg over het proces van een OidS-traject (OidS staat voor opleiding in de school) voor een student binnen AOS-West Brabant (AOS staat voor Academische Opleidingsschool), de rol van de WPB-er (WPB staat voor werkplek begeleider) en de zeven competenties waar de studenten aan werken tijdens hun opleiding. De tweede dag hebben we stil gestaan bij het observeren van lessen, het geven van feedback en het juist opschrijven van leer- en lesdoelen en de totstandkoming van de eindbeoordeling van de student.
Het is pas vijf jaar geleden dat ik zelf ben afgestudeerd als docent. Mijn ervaringen met werkplekbegeleiding is dus met name die vanuit de visie van de student. Als ik terug denk aan mijn stages dan herinner ik me vooral de vele uren die ik in de lesvoorbereidingsformulieren heb gestopt en in het maken van reflecties. Toen vond ik dat niet leuk. Aan het eind van die drie jaar kon ik het woord reflectie dan ook niet meer horen...
Toch heb ik er veel van geleerd. Door alles op te schrijven moet je juist heel erg na gaan denken over waarom je dingen doet en waarom je welke keuzes maakt. Ook ontstaat er een mooi beeld van je eigen ontwikkeling in de loop van de tijd. Ik onderschrijf dus wel het belang van al dat papierwerk. Ik merk ook dat ik nog steeds reflecteer op mijn eigen handelen maar dat dat zich voornamelijk in mijn eigen hoofd afspeelt. Blijkbaar is wordt het dus een soort automatisme.
Belangrijk voor mij is dat ik me nu bewust moet gaan zijn van de rol van werkplekbegeleider vanuit de visie van docent. De WPB-er is het centrale aanspreekpunt voor de student. Het is de persoon waar de student het meest mee te maken krijgt. Het is dus meteen al van belang om een goed kennismakingsgesprek te houden. Hierbij is het zaak om op een rij te krijgen waar de student staat in zijn opleiding, wat de student van mij als WPB-er verwacht en wat ik van de student verwacht en het belangrijkste denk ik, wat is het persoonlijke leerdoel van de student. Aan de hand van dit gesprek kunnen we een persoonlijk plan maken voor de stage. Hierin wordt ook duidelijk aangegeven wanneer de evaluatiemomenten zijn en wat de student hiervoor moet doen.
Het is voor mij heel moeilijk om nog verder te specificeren omdat ik vind dat het afhangt van de persoonlijke leerdoelen van de student en ook de eerdere ervaringen van een student. Ik wil dan ook samen met de student bespreken wat belangrijk is in de stage. Maatwerk dus.
Mijn valkuil is dat ik te makkelijk ben en snel tevreden ben met iets. We hebben het daar tijdens de cursus veelvuldig over gehad en het is iets waar ik voor mezelf goed op moet letten. Als leidraad neem ik mee dat de student na de stages voldoende bagage bij zich moet hebben om een goed docent te kunnen worden en misschien zelfs wel als collega.
Ik weet nu ook beter wat er van mij als WPR-er wordt verwacht en wat ik van de studenten kan verwachten. We waren met een grote groep docenten van onze school en dat is fijn. We hebben al veel tips van elkaar gehad en het maakt het ook makkelijk om bij vragen en twijfels even te kunnen overleggen met een collega. Nu is het alleen nog afwachten op de volgende stagiaire.
